Zdjęcie zaczerpnięte z serwisu fotopolska.eu, wykonane zostało po upadku powstania warszawskiego, zanim jeszcze wkroczyli "wyzwoliciele". Zniszczone miasto było wówczas celem wielu fotograficznych wycieczek niemieckich żołnierzy. Na pierwszy rzut oka budynki wskazywały na Mokotów, ale trudność polegała na właściwym dopasowaniu budynków z fotografii do mapy. Dodatkową "zmyłką" był brak ulicy przy budynkach, który sugerował, że zdjęcie mogło być wykonane od strony podwórza.
Poszukiwania przyniosły jednak nieoczekiwanie dość proste rozwiązanie. Jak udało mi się ustalić jest to widok budynków przy ul. Puławskiej, pierwszy od lewej to dom nr 126 istniejący do dziś: LINK. Pasują zaokrąglone balkony, liczba kondygnacji, coś nad ostatnim balkonem, otwory na parterze - jakby 3 witryny, a na lewo od nich brama. Ujęcie jest oczywiście w kierunku północnym. Na samym końcu pierzei, po prawej stronie zdjęcia widzimy budynek przy Puławskiej 116, nieopodal wylotu ul. Malczewskiego, z charakterystycznymi podwójnymi wnękami balkonowymi: LINK.
Pewną zagadkę stanowił brak jezdni na zdjęciu. Kiedy spojrzymy na ortofotomapę z roku 1945, wyraźnie widzimy jezdnię ulicy Puławskiej:
Pewną odpowiedź przynosi analiza niemieckich zdjęć lotniczych z września 1944, które odnalazł w USA i udostępnił w Internecie Zygmunt Walkowski. Na zdjęciach, np. na tym: LINK, widzimy w tej okolicy potężny lej po bombie. Wraz z ruinami sąsiedniej kamienicy przesłonił on zapewne całkowicie jezdnię, tym bardziej, że fotograf ustawił się w taki sposób, aby jak najmocniej podkreślić ogrom zniszczeń. Ulica Puławska, jak to widzimy na innych jej powojennych zdjęciach, była jedną z pierwszych stołecznych ulic, którą starannie uprzątnięto i udrożniono. Na ortofotomapie z maja 1945 roku obie nitki tej arterii wydają się być oczyszczone i użytkowane, jednak w miejscu, skąd wykonano zdjęcie, widzimy wyraźnie jaśniejszy kolor ziemi, jakby świeżo wyrównanej, której nie zdążyła jeszcze porosnąć gęsta trawa.
(M)
Pewną zagadkę stanowił brak jezdni na zdjęciu. Kiedy spojrzymy na ortofotomapę z roku 1945, wyraźnie widzimy jezdnię ulicy Puławskiej:
Pewną odpowiedź przynosi analiza niemieckich zdjęć lotniczych z września 1944, które odnalazł w USA i udostępnił w Internecie Zygmunt Walkowski. Na zdjęciach, np. na tym: LINK, widzimy w tej okolicy potężny lej po bombie. Wraz z ruinami sąsiedniej kamienicy przesłonił on zapewne całkowicie jezdnię, tym bardziej, że fotograf ustawił się w taki sposób, aby jak najmocniej podkreślić ogrom zniszczeń. Ulica Puławska, jak to widzimy na innych jej powojennych zdjęciach, była jedną z pierwszych stołecznych ulic, którą starannie uprzątnięto i udrożniono. Na ortofotomapie z maja 1945 roku obie nitki tej arterii wydają się być oczyszczone i użytkowane, jednak w miejscu, skąd wykonano zdjęcie, widzimy wyraźnie jaśniejszy kolor ziemi, jakby świeżo wyrównanej, której nie zdążyła jeszcze porosnąć gęsta trawa.
(M)
W mieszkaniu przy ul. Puławskiej 116 na 3 piętrze mieszkali moi dziadkowie. To mieszkanie w naszej rodzinie było od momentu wybudowania 1939 roku. W pokoju na suficie ślad po bombie.
OdpowiedzUsuń